پدر و پسر. شاید هیچ تقابلی تابهاینحد در ادبیات داستانی مدرن جهان و در تمامیِ زبانها برجسته نشده باشد. با تمام ارجاعات ضمنیِ پرتعداد واژههای پدر و پسر. میراث، خط پرابهام پیچیدهای است اتصال میان این دو مفهوم را. آنچه آن فضای سنگینِ نادیدنی را انباشته میسازد. حال اگر پسر، خود از پیِ مصائب پرشمار انسانی در مسیر زیست یگانۀ خود، خودباخته، عبورکرده از جنگی سترگ، پدری روحانی شده باشد اینک بر بالین پدرِ زیستیِ در حال احتضارش، مامور مخفیِ سابق حزب، شطرنجبازی لائیک؛ سنگینیِ میراث چگونه بر ما نمود خواهد یافت؟ داستان بلند “میراث” جلوۀ سنگین و نفسگیرِ فضایی است که گویی همانقدر هست که نیست.
1 دیدگاه برای داستان بلند “میراث” سمیه برازجانی
نمره 3 از 5
غزاله سبوکی (مالک تایید شده)–
کتاب سمیه برازجانی را با جان و دل خواندم. از سطر سطرش لذت بردم. به وجود داستان نویسی مثل سمیه برازجانی افتخار میکنم. هم معلم خوبی هستند هم نویسنده ای درجه یک. مشتاقانه منتظر کتاب بعدی ایشان هستم
غزاله سبوکی (مالک تایید شده) –
کتاب سمیه برازجانی را با جان و دل خواندم. از سطر سطرش لذت بردم. به وجود داستان نویسی مثل سمیه برازجانی افتخار میکنم. هم معلم خوبی هستند هم نویسنده ای درجه یک. مشتاقانه منتظر کتاب بعدی ایشان هستم